Δελτίο Τύπου
Δύο χρόνια αργότερα.
Μέσα στα τελευταία δύο χρόνια, που καλούμαστε να κάνουμε λίγη υπομονή ακόμα έως ότου επανέλθουν όλα στο φυσιολογικό, πίσω από το παραβάν μιας πανδημίας της οποίας το τέλος δεν διαφαίνεται πουθενά στον ορίζοντα (ίσα ίσα που μας προετοιμάζουν ψυχολογικά και για επόμενες πανδημίες), με μια αέναη τακτική του "μια στο καρφί και μια στο πέταλο", έχουμε φτάσει στα εξής δεδομένα:
- Χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κηρύξει πτώχευση αφού για ένα διάστημα φάγανε αμάσητο το δέλεαρ των επιδομάτων.
- Ενώ η αγροτική παραγωγή περιορίζεται χρόνο με το χρόνο, παρατηρείται παραδόξως αυξητική τάση στις εξαγωγές των αγροτικών προϊόντων. Οι δε τιμές των προϊόντων και κάθε βασικού αγαθού βρίσκονται στα ύψη.
- Η πρώτη κατοικία αποδεσμεύτηκε της ασυλίας -εξ ου και το δεύτερο μεταμνημονιακό κύμα αστέγων που είναι σε εξέλιξη.
- Η καταλήστευση του οικογενειακού εισοδήματος μεθοδεύτηκε με μύριους τρόπους.
- Το εθνικό σύστημα υγείας δέχεται την πιο ανελέητη επίθεση στην ιστορία του, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες στην ιδιωτικοποίηση.
- Η βασική εκπαίδευση μετατρέπεται σταδιακά σε είδος πολυτελείας, με τα σχολεία να λειτουργούν τυπικά ανάμεσα σε καραντίνες, με τους εκπαιδευτικούς να αναλαμβάνουν πρωτίστως ρόλο υγειονομικού επόπτη και τους μαθητές να υφίστανται μεταχείριση κρατούμενου στρατοπέδου.
- Οι φοιτητές εκδιώκονται από τις σχολές οι οποίες οδηγούνται βαθμηδόν σε απαξίωση, ευνοώντας πάλι την επικράτηση του ιδιωτικού παράγοντα.
- Με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, αυτό που επί της ουσίας καταργείται είναι το φυτώριο των ιδεών και η ελεύθερη διακίνησή τους μέσα στα πανεπιστήμια.
- Ο εργασιακός κόσμος, όχι μόνο στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα, υφίσταται την μεγαλύτερη τρομοκρατία και καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του από την εποχή της προηγούμενης χούντας.
- Φρένο και λογοκρισία έχει μπει στην καλλιτεχνική δραστηριότητα, στην άσκηση της θρησκευτικής πίστης, σε πάσης φύσεως δράσεις και δραστηριότητες που εν τέλει προάγουν τον πολιτισμό και αναδεικνύουν την κουλτούρα μας με όλα τα ιδιαίτερα εθνολογικά της γνωρίσματα.
- Η χώρα ερημώνει όχι μόνο από το επιστημονικό της δυναμικό αλλά και γενικά από νέους ανθρώπους κάθε ειδικότητας και χρησιμότητας, που στα πλαίσια μιας νέας, άτυπης προσφυγιάς, αποδημούν αναζητώντας καλύτερη τύχη. Η χώρα δημογραφικά σβήνει.
Και η λίστα συνεχίζει με τα εθνικής σημασίας θέματα:
- Η ενεργειακή αυτονομία της χώρας καταλύθηκε με τίμημα την καμένη γη από άκρη σε άκρη
(κλιματική αλλαγή το βαφτίσανε) και μας αναδάσωσαν φυτεύοντας ανεμιστήρες, περιμένοντας πότε θα φυσήξει για να έρθει το ρεύμα.
- Οι παραμεθόριες περιοχές βιώνουν τη μεγαλύτερη εγκατάλειψη και ερήμωση στα χρονικά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα κυριαρχικά δικαιώματα.
- Το Αιγαίο ως γκρίζα ζώνη εν το συνόλω έχει περάσει στα "ψιλά", ενώ παράλληλα γίνεται η διανομή των οικοπέδων στα διεθνή αρπακτικά.
- Εγκατάσταση στρατοπέδων προσφύγων αποκλειστικά σε στρατηγικά νευραλγικές περιοχές.
- Γενικό ξεπούλημα σε πλήρη εξέλιξη, όχι μόνο κοινωφελών οργανισμών αλλά και πυλώνων που εγγυώνται τη σταθερότητα και την εθνική ασφάλεια.
Κοντά σε αυτά έγιναν σχεδόν συνήθεια και άλλα πρωτοφανή ευτράπελα και εκτρώματα της ανθρώπινης φύσης:
- Η εξαγορά υπό μορφή πόντων χρόνου ελευθερίας κίνησης, μετακίνησης, εισόδου-εξόδου και χρήσης κοινών καθημερινών υπηρεσιών, κατά το κινέζικο πρότυπο που τόσο το έχει χλευάσει στο παρελθόν ο δυτικός κόσμος.
- Η αστυνόμευση του πολίτη από διορισμένους αλλά και αυτεπάγγελτους καλοθελητές, στους οποίους πρέπει να πιστοποιεί σε κάθε του βήμα και κάθε λεπτό την αθωότητά του.
- Η μάσκα ως δεύτερη φύση. Δεν έχουν συμφωνήσει ακόμα στις πόσες θα σταματήσουν.
- Η μικροβιοφοβία που κάποτε εθεωρείτο σύμπτωμα ψυχολογικής διαταραχής έχει γίνει πλέον κοινωνικό φαινόμενο, σε βαθμό να εγκαταλειφθούν και να αφεθούν να σβήσουν στην απομόνωση του σπιτιού τους ή του νοσοκομείου γέροι και ασθενείς άνθρωποι.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όμως που ελλοχεύει και ο οποίος έχει ήδη εξυπηρετήσει σε μεγάλο βαθμό ως εργαλείο την υλοποίηση των παραπάνω, είναι η διχόνοια. Η διχόνοια για άλλη μια φορά στην ιστορία μας κατάφερε να εισχωρήσει έως τον πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας που είναι η οικογένεια και να την διαλύσει. Με μεγάλη ανησυχία παρακολουθούμε δηλώσεις από επίσημα χείλη, δήθεν προγνωστικού χαρακτήρα, περί πιθανότητας εμφύλιας διαμάχης στη χώρα, που μόνο υποδαυλιστικά μπορούν να λειτουργήσουν.
Το έσχατο έγκλημα με ανοχή της κοινωνίας και της κοινοβουλευτικής "αντιπολίτευσης" που τυρβάζει περί άλλων, βρίσκεται στα νομοθετικά σκαριά.
Η βίαιη απομάκρυνση παιδιών από τις οικογένειες των αντιφρονούντων είναι κάτι που επίσης γνωρίζει ιστορικό προηγούμενο στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν μας.
Ας πούμε τέλος και κάτι για τους νεκρούς μας.
Εφόσον η καταρράκωση μιας χώρας μεταφράζεται εν τέλει σε κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων και αυτό με τη σειρά του αποτιμάται μεταξύ άλλων και σε θανάτους, μένοντας μακριά από επισφαλείς υπεραναλύσεις, θα αναφέρουμε απλώς ότι ο αριθμός των θανάτων στην Ελλάδα από ΟΛΕΣ τις αιτίες (και όχι μόνο από κορωνοϊό) έχει φτάσει σε ιστορικά ρεκόρ.
"Μένουμε ασφαλείς", έλεγε το σλόγκαν.
Αυτή λοιπόν είναι η άποψη του κοινοβουλίου περί ασφάλειας της χώρας και των πολιτών της.
Οι υγειονομικοί υπάλληλοι που τάσσονται κατά της υποχρεωτικότητας των ιατρικών πράξεων, πέντε μήνες τώρα, χωρίς μισθό, χωρίς πόρους, μάχονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από το δικό τους μετερίζι, βάζοντας το δικό τους λιθαράκι στον αγώνα ενάντια στη διάλυση της χώρας μας.
Έχουμε συνειδητοποιήσει απόλυτα ότι η πανδημία αυτή δε θα λήξει αν δεν αποτελειώσουν πρώτα τη χώρα, η οποία χώρα όχι απλά δε βγήκε ποτέ από τη μέγγενη των μνημονίων και της οικονομικής υποδούλωσης, αλλά αντίθετα, με πρόσχημα την πανδημία, συνεχίζει ακάθεκτα στη μνημονιακή οδό με νέους όρους, πιο απάνθρωπους από όσο θα μπορούσε να φανταστεί ή και να πιστέψει κανείς δύο χρόνια πριν.
Υπό αυτή την αίρεση ΚΑΛΟΥΜΕ να συνταχθούν μαζί μας όλα τα κοινωνικά στρώματα, οι σχηματισμένες ομάδες, οι συλλογικότητες, τα σωματεία, οι συνδικαλιστικοί φορείς και όποιοι άλλοι παράγοντες αναγνωρίζουν στη βάση του το πρόβλημα, το κατονομάζουν χωρίς περιστροφές και διγλωσσία και θεωρούν ότι είναι κοινή υπόθεση ο αγώνας για την υπεράσπιση των ελευθεριών μας, της ζωής μας, και της ακεραιότητας της πατρίδας μας, κάτω από την ομπρέλα την οποίας και μόνο δύνανται να διατηρηθούν τα κεκτημένα μιας κοινωνίας.
ΚΑΛΟΥΜΕ σε Πανυγειονομικό-Παλλαϊκό Συλλαλητήριο,
την Κυριακή 13/2/22 και ώρα 14:00,
με συγκέντρωση στο Πάρκο Ελευθερίας (στάση μετρό Μέγαρο Μουσικής). Θα ακολουθήσει πορεία προς το Σύνταγμα.
Μετά τιμής
Οι Υγειονομικοί Υπάλληλοι κατά της Υποχρεωτικότητας
Δίκτυο 36 νοσοκομείων/ δομών υγείας και ΕΚΑΒ Αθήνας
--
Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας
Δίκτυο 36 Νοσοκομείων/ Δομών Υγείας και ΕΚΑΒ
Terms of Service - Privacy Policy
OTE
Comments